Planten zijn maar planten. Je kunt ze niet knuffelen, of aaien en ze praten niet terug ;-)
Maar….. planten kunnen wel heel bijzonder zijn. Bij deze het verhaal achter de meest bijzondere plant in mijn tuin: een Begonia. Een Begonia met een verhaal.
58 jaar geleden, toen mijn opa en oma trouwden, kregen ze een begonia als huwelijkskado. Oma heeft de begoniaknol altijd aan het einde van de herfst uitgegraven, ’s winters vorstvrij bewaard en elke lente weer opnieuw buiten gezet om van de zon te kunnen genieten. In de loop van de jaren is de knol al vaak gesplitst, sommige planten heeft ze zelf gehouden en een groot deel heeft ze weggegeven. Eén daarvan heb ik twee jaar geleden gekregen van mijn oma – met uitgebreide zorg-instructies erbij natuurlijk :-).
Het is een heerlijk ouderwetse plant, met prachtige rode bloemen die mijn terras lekker opfleurt! Inmiddels heb ik mijn begonia ook al een keer gesplitst: ik heb er nu 2!
Voor mij staat deze plant symbool voor familie, aandacht & liefde. Daarom heb ik een foto van mijn begonia gebruikt op de voorkant van mijn proefschrift. Alle jaren werk die erin gestopt zijn om dit proefschrift te kunnen schrijven en verdedigen, had ik nooit voor elkaar kunnen boksen zonder aandacht, familie & liefde.
Lieve oma, ik zal er goed voor zorgen, zodat ik hopelijk over 58 jaar óók met trots een stuk van uw begonia door kan geven!
